Domates Yetiştiriciliği

 

Ekiliş alanı ve üretim miktarı açısından ön
sıralarda yeralan solanaceae familyasının Iyc opersicon cinsine dahil olan domatesin ana vatanı Meksika olduğu ve kültür domatesin Avrupa’ya yayıldığı bilgileri vardır. Domates iklim değişikliklerine karşı daha dayanıklı olması nedeniyle en kolay yetiştirilebilecek sebzelerden biridir.
Domatesin botanik özellikleri: Tohumun çimlenmesi ile oluşan kökcük genç bitkinin 2-3 yapraklı devresine kadar uzunlamasına devam eder. Bu dönemde kökboğazına ykın bölgeden yan köklerin oluşumu başlar. Kazık ve yan kökler oldukça geç dallanır ve saçak kök oluşturur. Domateste şaşırtma yapılarak yan kök oluşumu teşvik edilir.
Açık alan yetiştiriciliğinde köklerin 100-150 cm derinliğe ve yanlara kuvvetli geliştiği halde sera yetiştiriciliğinde 40-100 cm derine 40-60 cm yanlara yayılmaktadır. Köklerin %72’lik kısmı toprağın 0-20 cm’lik üst kısmındadır. %22’si 20-50 cm ve %6’sı ise 50 cm’den daha derinde bulunur. Otsu yapıdaki gövde başlangıçta yuvarlak, yumuşak ve tüylüdür. Yaşlandıkça sertleşerek köşeli bir yapı kazanır. Domateste çiçekler salkım şeklinde oluşur. Çiçek salkımları basit (tek) veya çift (çatal) dallanma göstermektedir. Bazı çeşitlerde ise karışık salkım şeklinde görülmektedir.
İklim ve toprak istekleri: Domates ılık ve sıcak iklim sebzesidir. Sıcaklık -2 ile -3 dereceye düştüğünde bitki tamamen ölür. Gereğinden fazla nem ve sıcaklık bitkide hastalıkların meydana çıkmasına, sıcak ve kuru rüzgarlar da çiçek dökülmesine neden olur. Domateslerde normal gelişmenin olabilmesi için sıcaklığın 16-19 derecede olması gereklidir. Sıcaklığın 13 derecenin altına düşmesi halinde olgunlaşmanın geciktiği ve mahsulün çok azaldığı tesbit edilmiştir. Domates çiçek tozları 10 ve daha yukarı derecelerde, en iyi olarak da 27 derece civarında istenilen şekilde çimlenerek döllenme yeteneğini ve gelişmesini sürdürmektedir.
Domatesin toprak isteği kumludan, killiye kadar her toprakta yetişebilir. Derin, geçirgen su tutma kabiliyeti iyi, humus ve besin maddelerince zengin tınlı topraklar ideal topraklardır. Kumlu tınlı topraklarda erken ürün verir. Çorağa oldukça dayanaklıdır. En uygun toprak reaksiyonu pH 6,5 civarındadır. Düşük toprak asiditesine dayanıklıdır.
Yetiştirme Tekniği:
* Çeşit seçimi: Bölgemizde sırık domates; yer (sofralık) domates, sanayi (salçalık) domates yetiştiriciliği şeklinde yapılmaktadır. Bölgemizde yetiştiriciliği yapılan, deneme ve demonstrasyonları kurulan sırık, bodur, sanayi domates çeşitlerinden bazıları şunlardır: Sırık domates (F1); Elif 190, Gökçe 190, Diyansa, Gülle, Target, Opera, Polaris, Astona, Mog. Sofralık (yer); H 2274, 5656, Merve. Salçalık; H 2274, Chipli, Riogranda, M 1103
* Ekim nöbeti: Kışlık sebzelerden sonra domates ekilebilir. Lahana ve baklagiller dometes için iyi bir ön bitkidir. Domatesten sonra baklagiller, havuç, salata, pancar ve hububat ekimi yapılır. Domates üst üste ekilmemelidir.
* Toprak hazırlığı: Toprak derin sürülmelidir. Sonbaharda pullukla toprak derince sürülür. İkinci sürüm ilkbaharda tavında yine pullukla yapılır. Sonra tırmık, tapan veya diskaro çekilerek kesekler kırılır. Domates derin köklü bir bitki olduğu için kültür alanlarında geçirimisiz pulluk tabanı oluşmuş ise çizel veya dippatlatan ile toprak işlenir.
* Ekim ve dikim: Yer domatesi için sıra arası 140-250 cm, sıra üzeri 40-50 cm olacak şekilde dikim yerleri hazırlanır. Sırık domates için sıra arası 80 cm, sıra üzeri 50-60 cm olmalıdır. Ayrıca 75x50, 100x40, 100x35 sıra aralık ve mesafelerinde de dikim yapılabilir. Fideler 5-6 yapraklı devrelerinde son don tarihi geçtikten sonra dikilip, can suyu verilir. salçalık domatesler için dikim aralık ve mesafesi 135x40 cm’ dir. Açık alanda sırık domates fide dikimi çift sıra dikim şeklinde de yapılır. Bu durumda aralık ve mesafeler 110x50x50 cm veya 100x60x50 cm olacak şekilde ayarlanır. Domates karık sulama ve damlama sulama ile yapılır. Yağmurlama sulama yapılmaz. Fide önceden hazırlanır. Masuralara tek veya çift sıra dikilir.
* Gübreleme: Domates için dikimden evvel dekara 2-3 ton iyi yanmış çiftlik gübresi uygulaması gereklidir. Yine meyveler fındık iriliğin alınca 10-15 gün ara ile 100 litre su ile 600-800 gr potasyum nitratın yapraktan uygulanması meyve ve bitkisini olumlu yönde etkiler. Üst gübresinin; ilki meyveler ilk görüldüğünde ‘(fındık şekilndeyken) verilecek üst gübrenin yarısı, meyveye yattığında da diğer yarısı karık arasına verilir.
Kimyevi gübre uygulaması: Taban Gübrelemesinde; dekara 40 kg. DAP, 20 potasyum sülfat gübresi kullanılmalıdır. Üst Gübrelemede; dekara 12 kg amonyum nitrat (%33), 12 kg. potasyum nitrat (%13-0-46) gübresi atılmalıdır.
* Sulama: Domates tarımında bitkiler üzerinde ilk meyveler görülünceye kadar mümkün olduğu kadar sulamadan kaçınılır. Bu devreye kadar dikim esnasında verilen cansuyu ile yetinilir. Bunun için çapalamaya önem verilir. İhtiyaç halinde sulama yapılabilir. İlk meyveler görüldükten sonra sulama önem kazanır. Mevcut şartlara göre toprak yapısı ve seçilen çeşit özelliğine göre uygun periyodlarla yeteri kadar sulama yapılır. Nihayet hasat başladıktan sonra her hasat sonrası sulama yapılmalıdır.
* Bakım: Fideler esas yerlerine dikilip, gelişmeye başladıktan yaklaşık iki hafta sonra birinci çapa yapılır. İki hafta sonra ikinci çapa yapılır. Boğaz doldurulur. Hastalık ve zararlılar ile mücadele bir program dahilinde sürdürülür

DOMATES, BİBER VE PATLICAN

Yazlık sebzeler grubunda yer alan domates, biber ve patlıcan ılık iklimlerde bir yıllık, tropik iklimlerde ise birkaç senelik kültür bitkileridir. Aralarında yetiştirme tekniği bakımından bazı farklar bulunmakla beraber genelde yetiştiricilikleri aynıdır. Domates bunlar içinde en fazla kullanım alanı bulunan bir sebzedir.

ILIK VE SICAK IKLİMİ SEVERLER

Her üç sebze türü de ılık ve sıcak iklim sebzesidir. Yetiştirme devresinde sıcaklığın en az 15°C olması gerekmektedir.

DOMATES VE PATLICAN ZENGIN TOPRAK ISTER

Domates ve patlıcan seçici olmamakla beraber süzek, organik maddece zengin, kumlu ve kumlu-tınlı topraklarda en iyi gelişmeyi gösterir. Patlıcan fazla yüksek toprak sıcaklığına gereksinme gösterdiğinden üretim yapılan topraklar çabuk ısınabilir olmalıdır.

BİBER AĞIR-KILLİ TOPRAĞI HİÇ SEVMEZ

Biber diğer iki türe göre toprak özelliği yönünden daha seçicidir. Ağır killi ve su tutan topraklar ile tamamen kumlu topraklar uygun değildir. Toprağın su tutma kapasitesi iyi ve çabuk ısınabilir özellikte olmalıdır.

Domates için uygun toprak pH'sı : 5-7,5
Biber için " " " : 5,4-6,8
Patlıcan için " " " : 5,5-6,7’dir.

MÜNAVEBE GEREKLİDİR

Domates, biber ve patlıcan aynı familyaya bağlı olduklarından hastalık, zararlıların o toprağa yerleşmesi ve hep aynı besin maddelerinin tüketilmesi toprağın bu yönde zayıf kalmasına neden olduğundan, bu sebze türleri arka arkaya aynı tarlada yetiştirilmemelidir. Bu nedenle 4-5 yıllık bir münavebe gerekir. Bu 5 yıl içinde bir defa da hububat ekilerek tarlanın dinlendirilmesi yetiştiriciliği olumlu yönde etkiler. Bu mümkün olmadığı taktirde en az 3 yıllık bir münavebe şarttır.

DOMATES İÇİN MÜNAVEBE BITKİLERİ!

Domates için en iyi münavebe bitkileri ıspanak, marul, havuç, fasulye, bezelye ve kerevizdir. Münavebe planının uygulanması zararlı ve hastalık problemlerini azaltmada etkili bir yoldur.

ÖNCE TARLAYI HAZIRLAYALIM

Her üç sebze türünün yetiştiriciliğinde; tarla sonbaharda derince sürülür ve ilkbahara kadar tezekli olarak bırakılır. İlkbaharda dikimden önce toprak tavında iken 20 cm derinlikte pullukla tekrar sürülür. Diskaro geçirilir, gerekirse rotavatörle de işlenerek toprak dikime hazırlanır.

ÇİFTLİK GÜBRESİ ŞART!

Gübreleme toprağın yapısına ve içerdikleri besin maddelerine göre değişmekle beraber her üç sebze türü içinde sonbaharda derin sürümden önce dekara 3-4 ton yanmış ahır gübresi verilmelidir.

TİCARİ GÜBREYİ TOPRAK ANALİZİNE GÖRE UYGULA!

Gübrelemeden önce toprak analizleri yaptırmak ve bu sonuçlara göre gübreleme yapmak gerekir. Bu türler için çok değişik gübre tavsiyeleri. bulunmakla beraber bizim çiftçilere tavsiye ettiğimiz ticari gübreleme şekli şöyledir.

40 kg N'lu gübre (1/3'ü %21'lik Amonyum sülfat)
(2/3'ü %26'lık Amonyum nitrat)
60 kg %16-18'lik Süper fosfat,
20 kg %48-50'lik Potasyum sülfat.

GÜBRE
N : P : K = Azot : Fosfor : Potasyum = Dal : Döl : Bal

Azot: Dal oluşturur
Fosfor: Döl, çiçek ve meyve oluşturur
Potasyum: Bal, meyve kalitesini oluşturur

GÜBRE UYGULAMA ZAMANINA DİKKAT!

- Süper fosfatın tamamı ilkbaharda sürümden önce pulluk altına verilmelidir.
- Potasyum sülfatın 2/3'ü ile Azotlu gübrenin 1/3'ü Amonyum sülfat olarak dikim ile birlikte verilmelidir.
- Potasyum sülfatın geri kalan kısmı ile Azotlu gübrenin 1/3'ü Amonyum nitrat olarak ilk meyve tutumunda,
- Azotlu gübrenin 1/3'ü de yine Amonyum nitrat olarak ilk hasattan sonra verilmelidir.

AZOT İKİ DEFA DA VERİLİR

Domateste bitkinin ilk gelişme devresinde bitki tarafından alınan azot miktarı oldukça düşüktür. Fakat bundan sonra hızlanır. Bu nedenle azotlu gübrenin bir kaç seferde verilmesi daha yararlıdır.

Biber üretiminde de fosfor ve potasyum meyve kalitesine ve erken verime etki eden faktörlerin başında gelir.

YETIŞTIRME ŞEKLİNE GELİNCE!

Her üç sebzenin fideleri de önceki derste öğrendiğimiz sıcak yastıklarda yetiştirilir. Bu türler özellikle toprak sıcaklığına karşı çok hassastırlar. İyi bir çimlenme için toprak sıcaklığı,
- patlıcanda 19°C'nin
- biberde 15°C'nin
- domateste ise 10-12°C'nin üstünde olmalıdır.

FIDE DIKIM BÜYÜKLÜĞÜ NASIL OLSUN?

- Domates için en uygun fide büyüklüğü 15-20 cm uzunluk ve bir kurşun kalem kalınlığını aldığı zamandır. Bu büyüklüğe uygun koşullarda 6 haftada ulaşırlar.
- Biber için en uygun dikim büyüklüğü, ilk çiçek tomurcuklarının görülmeye başladığı devredir. Bu büyüklüğe uygun koşullarda 9-10 haftada ulaşırlar.
- Patlıcan fideleri ekimden 7-10 hafta sonra dikim büyüklüğüne gelirler.

FIDEYI NE ZAMAN DIKELIM?

Marmara bölgesi için dikim zamanı 15 Nisan-15 Mayıs, Ege bölgesinde ise 10-30 Nisan tarihleri arasıdır. Orta ve Doğu Anadolu bölgelerinde ise dikim Mayıs-Haziran ayı içinde yapılır.

FIDE DIKIMI KARIK YAMACINA VEYA SIRTINA YAPILIR

Dikim karık usulü yapılmaktadır. Fideler karıkların sırtlarına açılan çukurlara yapılır. Dikimden hemen sonra fidelere bolca can suyu verilir. Açılan karıkların genişliğine göre değişmekle beraber domateste tek sıra, biber ve patlıcanda ise üçgen dikim tavsiye edilmektedir.

DİKİM MESAFELERİ FARKLIDIR

Sıra arası ve üzeri mesafeler her üç tür için farklıdır.
Domates sırık çeşitlerinde : 60 x 40 cm
" yer " : 135 x 30-50 cm
Biber çeşitlerinde : 50 x 50 cm, 60 x 40 cm
Patlıcan " : 60 x 75 cm'dir.

İKİ ÇAPA BİR SU DEMEKTİR

Dikimden 10-20 gün sonra ilk çapa yapılarak, kök boğazları toprak ile doldurulur. 1. çapadan 2-3 hafta sonra 2. çapa yapılır. Genellikle sulamadan sonra kaymak kırma, ot mücadelesi, toprağın havalandırılması açısından 1-2 çapa daha yapılır.
SULAMA İKLİM KOŞULLARINA BAĞLIDIR

Sulama karıklara su verilmesi yoluyla yapılır. Toprakta rutubetin iyi bir seviyede tutulmasını sağlayacak şekilde iklim koşulları (yağışlar) ve toprak karakteri dikkate alınarak 5-10 günde bir yapılmalıdır. Genellikle ilk meyveler görülünceye kadar sulamadan kaçınılmalıdır. Havalar çok kurak giderse bir iki kez fazla olmamak koşuluyla su verilebilir. Domateste çok sık sulama verimi arttırmakta, ancak tadında bir azalmaya neden olmaktadır.

BIBER SUYU ÇOK SEVER

Özellikle biber suya karşı çok hassastır. Biberde sulama muntazam aralıklarla ve taşırmadan yapılmalıdır. Suyun göllendirildiği yerlerde solgunluk hastalıkları artmaktadır.

SIRIK DOMATES HEREĞE SARDIRILIR

Sırık domates çeşitleri bu bakım işlemleri yanında sırığa ihtiyaç gösterdiklerinden diğer bazı bakım istekleri ~de vardır. Sırık domates bitkileri 30-35 cm kadar boylandığında bitkinin kuzey tarafına 10 cm kadar uzağına herek toprağa sıkıca yerleştirilir ve dipten itibaren ikinci ve üçüncü yaprağın dibinden rafya ile ∞ işareti şeklinde bağlanır. Bu bağlama işlemi bitkiler boylandıkça her 30-35 cm'de bir tekrarlanır.

BUDAMA SEBZECİLİKTE DE UYGULANIR

Sırık domates çeşitlerinde budama kaliteli ürün elde etmek için şarttır. Tarla şartlarında budama, koltuk alma şeklinde uygulanır. Koltuk alma, bitki gövdesi ile ana yaprakların birleştiği yerden, yeni sürgünlerin koparılması işlemidir. Her 15 günde bir koltuk alma işlemine devam edilir.

İLAÇLAMA (ÇİN EN YAKIN TARIM TEŞKİLATINA DANIŞIN!

Hastalık ve zararlılarla mücadele Zirai Mücadele teşkilatlarının önerileri ışığında yapılmalıdır.

DOMATES FARKLI OLUM DEVRELERİNE GÖRE HASAT EDİLİR

Domateslerde hasat, çeşidin erkenciği, yetiştirme şartları ile gönderilecek pazarın uzaklığına göre değişik olum devrelerinde yapılır. Hasat, yakın pazar için tam olum, uzak pazarlar için pembe veya yeşil-pembe olum devresinde yapılmalıdır. Domates hasadında meyve avuç içine alınarak, sapı etrafında hafifçe döndürülmek suretiyle saplı veya sapsız olarak zedelenmeden koparılmalıdır. Domatesler alçak boylu ambalaj kaplarına en fazla iki sıra halinde ve fazla sıkıştırılmadan yerleştirilmelidir.

HASAT ZAMANINA DİKKAT!

Biber ve patlıcan hasadında meyveler esas büyüklüklerini aldıktan sonra, meyveler zedelenmeden saplı olarak hasat edilmelidir.

Biber ve patlıcan hasadında gecikme olursa meyveler kartlaşır, biberlerde kızarma, patlıcanlarda ise renk açılması olur ve çekirdekleri sertleşerek pazar kalitelerini kaybederler.

MEYVESİ YENEN SON SEBZE BAMYA

Bamya ülkemizde belli yörelerde, genellikle belli köy çeşitleriyle yetiştiriciliği yapılan geleneksel bir sebze türüdür. Ekimi, ot temizliği ve hasadının fazla işgücü istemesi nedeniyle nispeten küçük alanlarda ve çoğunlukla kalabalık ailelerce yetiştirilmektedir. Hafif eğimli ve oldukça verimsiz topraklarda susuz olarak yetiştirebildiği için üreticiye bu yönden kolaylık ve ekonomi getirmektedir. Bunun yanısıra bamyanın bahçe ziraatı şeklinde sulu ziraatı da yapılmaktadır.

SICAK İKLİM SEBZESİDIR

Bamya bir sıcak iklim sebzesi olduğundan hava sıcaklığı 16°C toprak sıcaklığı da 15°C'nin üzerine çıkmadan ekime başlanmaz.

TOHUM EKİM ZAMANI BÖLGELERE GÖRE DEĞİŞİR

Ekimde toprak rutubeti çok önemlidir. Ekim tarihi hava ve toprak sıcaklığına ve toprağın tavına göre belirlenir ve belirli bir yöre için genellikle 15-20 gün sürer.
- Marmara bölgesi için ekim zamanı 25 Nisan günlerinde başlar, yaklaşık 1 ay sürer.
- Ege ve Akdeniz bölgelerinde ekimler yöre şartlarına göre Ocak- Mart gibi geniş bir periyotta yapılır.
- Orta Anadolu iç bölgelerimizde ise genellikle mayıs ayı içinde tohum ekimi gerçekleştirilir.
TOHUMU EKİM ÖNCESİNDE ISLAT

Bamya tohum ekimi ile yetiştirilir, fide üretimi ve örtü altı yetiştiriciliği söz konusu değildir. Ekim derinliği yaklaşık 2 cm'dir. Bamya tohumlarında çimlenme zorluğu ve düzensizliklerine sık rastlanır. Bunun için en uygun ve ucuz yol tohumları 12 saat suda bekletmektir. Çoğunlukla akşamdan ıslatılan tohumlar sabah ekilir. Bu yöntem düzensiz çıkışları önlediği gibi, çıkışları en azından 2-3 gün öne alır.

TOHUM EKİM MESAFELERİ DEĞİŞİKTİR

Bamya ziraatında uygulanan ekim mesafeleri iklim ve çeşide göre büyük farklılıklar gösterir.
- Sıcak ülkelerde uygulanan 100 x 25 ve 100 x 50 cm'lik ekim mesafeleri bizde ancak Akdeniz bölgemizde uygulanabilir.
- Ege bölgesinde uygulanacak ekim mesafeleri sıra arası 40 cm, sıra üzerleri 15-20 cm'dir.
- Ancak Yalova ve İstanbul yöresindeki susuz koşullarda yapılan Sultani bamya yetiştiriciliğinde mesafeler biraz daha dar tutulur. Bu yetiştiricilikte sıra araları 30-35 cm olup, her 6-7 sırada bir 50-60 cm'lik bir yol bırakılır, sıra üzerleri de kullanılan çeşidin gelişme kuvvetine göre 10, 12, en çok 15 cm olarak ekilir.
- Balıkesir gibi bodur sayılabilecek çeşitlerde sıralar arası 30-35 cm yeterli olmakta, sıra üzerleri de 15 cm'den daha az tutulmamalıdır.

SEYRELTME VE OT TEMIZLİĞI

Ekimden 2-3 hafta sonra seyreltme yapılır ve hemen arkasından ilk ot temizliğine başlanır.

İlk ot temizliğinden sonra sulu tarımda ilk sulama yapılır. Bitkiler 15-20 cm boy aldıklarında ikinci ve bundan 2-3 hafta sonra üçüncü çapa yapılmalıdır. Ot kesafetine göre çapaya devam edilir veya bırakılır. Bundan sonra dal ve yapraklar sıraları tamamen doldurur, çoğunlukla çapaya gerek kalmaz, sulama yapılıyorsa sulamaya devam edilir. En çok uygulanan sulama sistemi karık usulüdür. Özellikle ilk dönemde yağmurlama da yapılabilir.

KÜLLEME HASTALIĞINA DİKKAT

Hastalık ve zararlıları sürekli gözlemek gerekir. Susuz tarımda daha az problemle karşılaşılır. Afit görülürse ilaçlı mücadele yapılır. Külleme yapraklar temizlenerek kültürel önlem almak daha ucuz ve pratiktir. Gerekirse ilaçlama yapılır. Önemli bir husus da nematodlu tarlalara bamya ekmemektir.

DEKARA ORTALAMA 1.5 KĞ TOHUM EK

Bamya yetiştiriciliğinde dekara atılacak tohum miktarı ekim mesafesi ve çukurlara atılacak tohum sayısına bağlı olarak 1.0 - 2.0 kg olarak hesaplanır.

TOPRAK ANALİZİNE GÖRE GÜBRELEME

İyi bir gübreleme yapmak isteniyorsa toprak analizi gerekir. Kıraç arazilerde 4-5 yılda bir aynı araziye bamya ekiliyorsa gübreleme yapılmayabilir veya ekim öncesi 25-30 kg/da fosforlu gübre yeterli olabilir. Sulu tarımda her yıl veya 2 yılda bir bamya ekilen bir tarlaya 5:10:5 veya 4:12:4 NPK oranları üzerinden dekara 20 ila 50 kg karışık gübre verilir. Bir yıl önce fosforlu gübre verilmişse fosforlu gübreye gerek yoktur. Yapılan bir araştırma ilk meyvelerden hemen sonra düşük miktarda (3.5-5.0 kg/da) atılan azotlu gübrenin bitkinin sürgün-çiçek dengesini düzenlediği ve verimi artırdığı görülmüştür.

HASAT ZOR VE ZAHMETLIDIR

Ekimden ortalama 60 gün sonra başlayan hasat hergün yada gün aşırı yapılır ve 3,5-4 ay devam eder. Bamya hasadı oldukça zor ve zahmetli bir iştir. Bunun sebebi meyveleri küçük olması ve sap, yaprak ve meyvelerdeki tüylerin dibinde kaşındırıcı bir madde bulunan bezelerdir. Bu yüzden bamya hasadında toplayıcılar ellerine eski bir eldiven takarlar veya bez sararlar.

HASAT ZAMANI ÇEŞİTLERE GÖRE DEĞİŞİR

Bamyaların en elverişli hasat zamanı, o çeşidin meyvelerinin tüketici tarafından sevilen ve kabul edilmiş büyüklüğe geldiği zamandır. Örneğin sultâni bamyalarda boyları 3,5-7,0 arasındaki meyveler toplanır. Daha kısa ve daha uzunları istenmez. Hasat gecikirse meyveler süratle irileşir, sertleşir ve çekirdeklenir.
HER GÜN HASAT

Ülkemizde bamya hasadında erkekler kadar kadın ve çocuklar da çalışır. Sağlıklı ve çalışkan bir işçi günde 15-20 kg kadar bamya toplayabilir. Bamya çok verimli bir bitki olduğundan her toplamadan sonra yenileri süratle gelişir. Bu yüzden hergün ya da gün aşırı hasada önem göstermek gerekir.

DEKARDAN BİR TON ÜRÜN

Ülkemizde üreticilerimizin bamyadan aldıkları verimler ortalama olarak 500-750 kg arasında değişir. Ancak yeni ıslah edilen Akköy- 41 ve Kabaklı-11 sultâni bamya çeşitleri iyi yetiştirme ve hasat şartlarında 1/ton/dekar'ın üzerine çıkmaktadır. Söz konusu çeşitler Marmara bölgemiz başta olmak üzere, özellikle serin bölgelere tavsiye edilebilir.